Bij deze weer een verhaaltje na een korte rustpauze. Dit betekent echter niet dat we niets mee hebben gemaakt, integendeel. De laatste twee dagen waren namelijk erg enerverend. Wellicht hebben jullie al wat foto's gezien, maar wij vonden het wel voldoende reden voor een wat uitgebreidere toelichting.  We hebben namelijk weer lekker gedoken, maar er ging wel het een en ander aan vooraf. Te beginnen met de dag van gisteren, na een te vroege wekker, richting de duikschool. En zoals het hoort, ging dat achterin de bak van een pickup-truck. Alleen niet met een rail om je aan vast te houden, zoals op Koh Tao wel was. Kortom, de rit alleen was al een avontuur. Bij de duikschool hebben we onze gear verzamelt en alles op de boot geladen. Na eerst over twee andere boten te hebben geklommen. Dus we blijven ook nog lening en fit. Dat is dus een bijkomend voordeel ;)  Dan nu maar eens aan het echte verhaal beginnnen. We zouden dus naar Sail Rock, naar horen zeggen de mooiste duikstek van de Golf van Thailand. Maar de dag liep anders, de zee was ruw en we hadden wind tegen. Dus erg goed voor onze zeebenen en een leuke test om te zien of er mensen zeeziek zouden worden.  Sail Rock hebben we alleen nooit gehaald... Voor de boeg kwam Sail Rock in beeld en toen ging het mis. Twee grote boten kwamen onze kant op varen en alle andere boten in de omgeving draaiden weg. De Thaise marine; zij hadden besloten Sail Rock als oefengebied te bestempelen. Dus wij waren ongewenst en werden gedwongen om uit te wijken. Twee grote destroyers voeren rond de rotsformatie en dwongen alle schepen om uit te wijken. Vervolgens cirkelden ze langzaam om het eilandje en begonnen vervolgens hun schietoefeningen. Daar ging ons dagje duiken.  Dan maar een andere plek zoeken. Koh Tao werd het uiteinelijk en dat voelde enigszins als thuis na daar een week verbleven te hebben. We herkenden 'onze' baai al van grote afstand. Iets noordelijker gingen we voot anker bij Lem Tien en hebben daar heerlijk gedoken. 's Middags nog een tweede duik, bij King Kong Rock. Die stek kenden we al, maar dat nam niet weg dat het weer een prima duik was. Aan boord hebben we in de tussentijd een erg lekkere lunch gehad. En daar waren we hard aan toe, want van de zee krijg je honger. Zeker na een avondmaal in het hotel waar de honden letterlijk nog geen brood van lustten.  Na het duiken zijn we terug gevaren naar Koh Pangnan en moestennnog steeds met een ruime boog om Sail Rock. Een mig-21 vloog langszij, kennelijk om ons bang te maken. Of om er zeker van te zijn dat we ruim afstand zouden houden. Het was dus weer een avontuur. De dvd zien jullie bij terugkomst.  Na deze dag hebben we een goed restaurant gevonden, waar we hebben genoten van een erg goede pizza. Vervolgens een korte wandeling door de schitterende tuin van het hotel en op tijd naar bed.  Vandaag ging de wekker wederom om een tijdstip waarvan ik zelfs op een werkdag nog denk, 'ik draai me nog lekker een keer om', maar voor duiken staan we vroeg op. Want dan ben je ook weer bijtijds weer bij het hotel. Rond een uur of 2 was ons toegezegd. Gisteren was het tegen 6 uur eer we terug waren, dus de nacht was vrij kort. Maar zonder vermoeidheid stapten we weer vrolijk aan boord. De zee weer net zo ruig als de dag ervoor, op weg naar het Marine Park. Metershoge golven scheidden ons van onze duiklocaties en zo nu en dan kreeg iedereen het erg benauwd van de klappen die we maakten. Weer ruim twee uur gevaren en toen konden we het water in. We begonnen meteen met een mooie grot waar we door moesten zwemmen, niet geschikt voor mensen die bang zijn in kleinere ruimtes, maar zeker de moeite waard.  Bijna een uur bij soms stevige stroming rond een erg kleine rots. Nog een paar mooie grotten om in te kijken. Erg veel moois gezien! Wederom een erg lekkere lunch, met vrij scherpe curry. De tweede duik was er weer een met een missie. En grotere rots, in de luwte konden de snorkelaars genieten van al het moois. Al bleek later dat die duizenden vissen voor sommigen te veel van het goede waren. Of niet, Mieke? De duikers daarentegen hadden hun eigen missie. Samen met onze gids, belandden we onverwacht in een reddingsmissie. Een enorme fuik met daarin een Kogelvis van ruim een meter. Peter en Sebastiaan waren als eerste ter plekke en begonnen flink aan de netten te trekken. Steve was de enige met een duikmes en begon het net stuk te snijden. Nu zullen jullie misschien denken, dat wat wij deden niet door de beugel kan. Maar het Marine Park is beschermd gebied en dus verboden voor vissers. De fuik was illegaal en de kogelvis is een vis die anders dood weer teruggegooid zou worden in de zee. Uiteindelijk hebben de alle vissen kunnen bevrijden en was er van de fuik weinig meer over. Hopelijk draagt dit er aan bij dat de vissers de beschermde gebieden gaan mijden... Oja, de titel is dus dubbel, gisteren een trainingsmissie van de Thaise marine en vandaag een reddingsmissie van ons.  En metershoge golven, zijn echt meters hoog. Twee meters, om precies te zijn  ;)